قبل از اینکه کسی بتواند داده های حساس را تست کند، شرکت ها معمولاً نسبت به دسترس بودن، محرمانه بودن و صحت اطلاعات اقداماتی را انجام می دهند. برای ایجاد این توافق، انطباق قانونی، یک فعالیت ضروری برای سازمان محسوب می شود.
مهمترین مقررات قانونی که هنگام ایجاد و نگهداری سیستم های امنیتی و مجاز باید رعایت شود برای استفاده در اجرای تست های نفوذ در زیر بیان می شود.
مباحث حقوقی چه هستند؟
برخی از مباحثی که ممکن است بین تستر و مشتری وی پیش آید بدین شرح می باشند:
- تستر برای مشتری خود ناشناس است – بنابراین چطور باید به داده های حساس دسترسی پیدا کند.
- چه کسی امنیت داده های گمشده را تضمین خواهد کرد؟
- مشتری ممکن است به خاطر از بین رفتن داده ها یا محرمانه بودن، تستر را مقصر بداند.
تست نفوذ می تواند بر عملکرد سیستم تأثیر بگذارد و می تواند مسائل مربوط به محرمانه بودن و امانت و صداقت را افزایش دهد. بنابراین ، این امر در تست نفوذ داخلی که برای دریافت مجوز کتبی توسط کارمندان داخلی انجام می شود بسیار حائز اهمیت است. باید قبل از شروع تست، بین تستر و شرکت، سازمان یا فرد؛ توافق نامه کتبی امضا شود تا قبل از شروع تست، کلیه نکات مربوط به امنیت داده ها، افشای اطلاعات و موارد دیگر روشن شود.
قبل از هر کاری باید “بیانیه هدف“، بین طرفین تنظیم و امضا شود. به طور واضح باید دامنه شغل مشخص شود و اینکه هنگام اجرای تست های آسیب پذیری، چه کاری می توانید انجام دهید و چه کاری نمی توانید.
تستر باید بداند مالک کسب و کار یا سیستم هایی که باید روی آنها کار کند کیست، و در مورد زیرساخت های بین سیستم های تست و اهداف آنها مطلع باشد چون روی تست نفوذ، تاثیر بالقوه ای دارند. مطمئن شوید:
- تستر دارای مجوز کتبی و پارامترهای تعریف شده مشخصی باشد.
- شرکت جزئیات دقیقی از تستر نفوذ خود دارد و مطمئن باشد که وی اطلاعات محرمانه را فاش نمی کند.
توافق نامه حقوقی برای هر دو طرف سودمند است. به یاد داشته باشید، مقررات از هر کشوری با هم تفاوت دارند، بنابراین خود را با قوانین کشور مربوطه تطبیق دهید. تنها پس از بررسی قوانین مربوطه، توافق نامه را امضا کنید.
