امنیت در شبکه های Workgroup

احتمالا موقع راه اندازی و شبکه کردن چند سیستم با دو ویژگی های Domain و Workgroup آشنا شده باشید. راه اندازی شبکه های Workgroup بسیار آسان و کم هزینه است. اما به همین اندازه که راه اندازی آن آسان است. امنیت آن ضعیف است.در این نوع شبکه ها یک دستگاه هاب یا سوئیچ و یک مودم ADSL به همدیگر وصل می شوند. تمامی کامپیوتر به صورت فیزیکی به همدیگه متصل می شوند. در شبکه های Workgroup ، هیچ گاه در حالت عادی نمی توان از طریق نام یک کامپیوتر به آن کامپیوتر ها دسترسی پیدا کرد.

در این پست به بررسی ویژگی های امنیتی و نقاظ ضعف این نوع شبکه ها می پردازیم.

1. هیچ ضمانت اجرای برای امنیت این نوع شبکه ها وجود ندارد.
2. این نوع شبکه ها مناسب برای کاربران کم است.
3. حداکثر تعداد کامپیوتر در این نوع شبکه ها 10 تا سیستم است.
4. امنیت در این شبکه ها بی اهیمت است. چنانچه که سطح امنیتی برایتان مهم است بی خیال این نوع شبکه شوید.
5. نباید از این نوع شبکه ها انتظار سرعت مناسب داشت.
6. در شبکه های workgroup هیچ مدیریت مرکزی بر روی کامپیوترها وجود ندارد. در نتیجه نمی توان فایل های به اشتراک گذاری شده توسط کاربران را مانیتورینگ کرد.
7. امنیت این نوع شبکه ها بیشتر با آنتی ویروس یا تنظیمات permission انجام می شود که چندان امن و قابل اعتماد نیست.

و اما برای امنیت شبکه های وردک گروپ چکار باید کرد؟

1. برای امنیت این نوع شبکه ها باید هر کلاینت یک پسورد داشته باشد.
2. اینکه ریموت شدن به شبکه ها بسته شود
3. بر روی بایوس سیستم پسورد گذاشته شود.
4. به جای خاموش کردن فایروال در هر هر کامپیوتر جهت باز بودن دسترسی به اشتراک گذاری بهتر است دسترسی ها در فایروال باز شود نه اینکه کلاً خاموش کنیم.
5.اینترنت به صورت مستقیم به اشتراک گذاشته نشود و حداقل یک روتر فایروال هر چند ساده هم باشد بهتر است.
6. بکاپ روزانه یا هفتگی بر حسب اهمیت از اطلاعات حیاتی و حساس تهیه شود.
7. برای هر کلاینت کاربری با سطح دسترسی تعریف شود. برای مثال تعیین کنید که این کاربر به تنظیمات شبکه دسترسی نداشته باشد.
8. آنتی ویروس سیستم ها دائما به روز رسانی شود.
9. برای امنیت بیشتر در این شبکه از تنظیمات file and print sharing و client for microsoft network برای نمایش یا عدم نمایش فولدر های share شده استفاده شود.